ظرفیت‌های هویت‌بخش در مدیریت سیمای شهرهای جدید

از معضلات شهرهای جدید نداشتن هویت و عدم تعلق ساکنان به شهری است که در آن زندگی می‌کنند. از آنجا که شهرهای جدید معمولاً در زمین‌های بایر و با یک طرح از پیش تهیه شده ساخته می‌شوند، عموماً شهرهایی بی‌روح هستند که مردم علاقه‌ای به سکونت در آنها ندارند و حاصل، شهری می‌شود که ساکنان آن و حتی خود شهر نیز هویت خود را در کلان شهری که به آن وابسته‌اند می‌جویند. در حالی که با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود بستر شهر در کنار مدیریت هوشمندانۀ نماهای شهری و توجه به نمادهای هویت‌بخش و افزایش تعلق شهروندان، می‌توان معضلات ناشی از بی‌هویتی و خوابگاهی شدن شهرهای جدید را برطرف نمود. شهر جدید به علت خالی بودن از تصویرها و تصورات شهری، به مثابۀ یک کارگاه ساختمانی همیشه ناتمام است که این امر به احساس موقتی بودن ساکنان، بیش از پیش دامن می‌زند. در این میان مدیریت نما و سیمای شهری در شهرهای جدید نقش مهمی را در ایجاد تصویری مشخص از شهر ایفا می‌کند. این نوشتار بر آن است که با تحلیل نمای محور اصلی شهر جدید پردیس (خیابان ملاصدرا) ‌به‌ عنوان تأثیرگذارترین نما در شکل دادن به هویت و شخصیت برای این شهر، مؤلفه‌های شکل‌دهنده به آن را در ابعاد مختلف زیباشناسی، هویتی و کارکردی مورد بررسی قرار داده و امکانات و ظرفیت‌های موجود در شکل دادن به نمای شهری پردیس را مورد توجه قرار دهد.